Het denkproces

Inhoud, gedachten, emotie:

Wat zijn mijn inspiratiebronnen:
Onder andere: ontwikkelingen in de wetenschap, de natuur, biologie, dromen, gedachte-experimenten, openstaan voor verwondering zoals een jong kind dat kan.

Vrijwel elk werk dat ik maak komt hieruit voort. 

Denken en leren (bestaande uit 6 objecten waarvan er hier 5 gebruikt zijn.)

Wat vind ik zo interessant aan deze bronnen?

In het algemeen gaat mijn interesse uit naar hoe ‘de dingen’ zich met elkaar verhouden en wat de relatie is met elkaar. Groot/klein, Veel/weinig, alles is relatief aan de schaal waarop je iets bekijkt. De veelsoortigheid van wat je om je heen ziet, of je het nu over landschappen, fauna of flora hebt, er zijn eindeloze variaties die ontstaan zijn vanuit relatief weinig ‘bouwstenen’. Wat zit hier achter?

Je komt dan al snel in de religieuze en wetenschappelijke gedachtegangen en het is (vind ik) leuk om hiermee gedachte-experimenten uit te voeren.

Onze omgeving is een eindeloze bron van werelden, vormen en levende wezens, maar ook van mistroostige beelden. (Wat doen wij mensen onze medemensen en onze omgeving toch vreselijke dingen aan.) Dit gebruik ik om mijn fantasie en gedachte-experimenten mee te voeden.

Hoe reeël is irreeël
Hoe reeël is irreeël (120cm x 100cm)

clusters

Verder vind ik het erg interessant dat je overal clusters kunt zien, veel kleine elementen die een cluster vormen/ grotere gehelen vormen, met veel lege ruimte ertussen. Je vindt dit bijvoorbeeld in je hersenen, hoe je neuronen met elkaar communiceren, maar ook in sterrenstelsels, in bossen, zowel onder als boven de grond en als je onze aarde van boven bekijkt zie je onze eigen gemaakte clusters. Steden die met elkaar verbonden zijn door lange wegen waar zo nu en dan een kleiner plaatsje naast ligt, dat ook weer een cluster is, met clusters in zich. De weg gaat van het ene cluster naar het andere. Bedrijvigheid om zo bij meer bedrijvigheid te komen, of er juist weg te gaan. Zo zijn ook onze huizen en werkruimtes ingericht. Dit zie je op zoveel plekken terug. Wat is dit eigenlijk?

Ik noem het voor het gemak maar “Verbindingen”. Verbindingen tussen mensen, verbindingen tussen dingen, verbindingen in onze omgeving en in de natuur.

Wat betekent deze ‘rode draad’ nu eigenlijk als ik het op mezelf betrek? Is dat plaatsbepaling? Of de vraag hoe ik me tot een ander verhoudt? Als persoon, als kunstenaar, als zzp’er, als mens of soort? Deze vragen kan ik mezelf eindeloos blijven stellen, met veel verschillende antwoorden en ideeën. Zonder dat ik daar per se een definitief antwoord op wil vinden. 

Hoe reeël is irreeël
Verbindingen (101cm x 122cm)

Onderzoek, experiment, uitproberen:

Dat blijft natuurlijk een onderdeel van het werk van een kunstenaar, maar hoe gaat dat bij mij in zijn werk, vaak is dit dezelfde vraag als: ‘hoe heb je het kunstwerk gemaakt’. De vraag vind ik begrijpelijk, maar ik vind het geen goede vraag. De vraag moet volgens mij zijn ‘Waarom heb je het kunstwerk zo gemaakt, en waarom met die technieken?’

Als je iets al heel lang doet word je er vanzelf beter in, je beschikt over de technieken waarmee je kunt bereiken wat je wilt bereiken. Als er een nieuwe uitdaging komt, dit kan een gevoel zijn, in de richting van ‘ik zou hier iets voor moeten vinden dat ongeveer dit of dit gevoel voor mij weergeeft/ uitbeeld… Hoe kan ik dat bereiken?’

Het experiment is begonnen, eigenlijk is dit een onderzoek naar materiaal, materie, kleur of iets anders wat je nodig hebt om te bereiken wat je wilt bereiken, Je hebt ergens een vaag beeld van of een gevoel bij, waar je nog vorm en materie aan moet geven, het moet concreet gemaakt worden.

Op zoek naar de juiste kleur zwart

Wetenschap?

Ik denk dat dit te vergelijken is met een wetenschapper die iets onderzoekt. Het gaat me erover dat je een hypothese hebt, je probeert deze te begrijpen en je doet er onderzoek naar, in de hoop dat je een antwoord krijgt. Dat is het resultaat. Of het het antwoord is dat je verwacht had is eigenlijk minder van belang. Tijdens de zoektocht kun je ook toevalstreffers hebben, iets ontdekken waarnaar je eigenlijk niet naar opzoek was. Het is zaak om hiervoor open te blijven staan. Misschien kun je het meteen toepassen, of misschien moet je het ergens in een laatje stoppen totdat je het kan gebruiken.

Voelsprieten

Experimenteren met materialen als hoogste doel?
Of toch niet?

Het experimenteren met aparte materialen op zich wordt in de kunst vaak als een belangrijke factor ervaren voor goede kunst. Is dat eigenlijk terecht? Laten we een paar kunstenaars bekijken die veel invloed hebben gehad:

  • Rond 1900 Manet, Monet, Cezanne, van Gogh etc. Die schilderde allemaal met een medium dat er al was nl: Olieverf, hoezo vernieuwend, zou dan de opvatting kunnen zijn. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld Picasso, Matisse, Rothko en vele anderen. Misschien is het materiaal in de loop van de tijd wat aangepast, maar goed, is dat nu echt het belangrijkste verschil met de kunst hieraan voorafgaand?
  • Zijn het dan toch vooral de gedachtegangen van deze kunstenaars geweest die de doorslag hebben gegeven om vernieuwende kunst te maken? Mijn mening hierover mag duidelijk zijn :). Als je een vernieuwende manier van denken hebt is het volgens mij nog altijd mogelijk om met een traditioneel potloot en een simpel velletje papier een vernieuwend kunstwerk te maken.

Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat er veel kunstenaars van belang zijn die geen klassieke materialen gebruiken maar mijn punt bestaat uit de volgende vragen: ‘In hoeverre zorgen experimentele materialen voor vernieuwing in de kunst?’ en ‘Is het niet eerder de denkwijze van de kunstenaar die voor vernieuwing zorgt in de beeldtaal en eventueel ook het gebruikte materiaal?’

Cellen en vierkanten